«Hetər çətinluğ c’eğale c’ereq’an, şot’o kala sa mǔqluğen q’abulbanan!»

Bez viçimux, ef běš və̌x düz yaq’axun c’evk’es bakala hetər çətinluğ c’eğale c’ereq’an, şot’o kala sa mǔqluğen q’abulbanan. Efi hər çətinluğa baft’i věluğa nu aç̌espsunen və̌st’a oşin çətinluğa bakala portpsunane avuzbsa. Çətinluğxo portpsunenal və̌x ap’i, noxsansuz sa amdare bsa.

Əgər şunesa mot’aynak’ müdrikluğe lazımsa, barta t’e müdrikluğa Buxačuğoxunq’an çureśi, şot’oval tadeğale. Şot’o görə ki, taxsıra ç̌oyel duğinut, me müdrikluğaxun bol-bol bitova paybala Buxačuxe Şo. Ama çureğat’an věbakiq’an çureśi barta, izi çureğalt’u haq’sunaxun maq’an şüpələyinşaki. Şot’o görə ki, şüpələyinşakalo muşen fupi taşala dənizi ləpə k’inək’e, taśi q’ayana laft’i śaresune şot’ay axır.
(İak’ovi namak’ 1:2-6)