İsusen mot’oval exlətebi: «Sa amdari p’ə̌ ğare bu. Sa ği ğarmoğoy mis’ik’t’in iz bava nexe: «Ay bava, vi var-dövlətəxun bez paynu koft’alt’u za tada». Bavanal iz var-dövlətə iz p’ə̌ ğare arane cöyebsa.

Sa hema ği oşa mis’ik’ ğaren iz bakalt’u girbi ə̌xil sa oç̌ala yaq’ane bafst’a. Şot’in t’iya p’ap’it’uxun oşa pozğun yəşəyinş c’ovakest’i iz var-dövlətə çark’esest’a. Ğaren iz bakala hər şeya xaşlayinşebsa.

Samal oşa, t’e ölkinə kala sa busaluğe baksa. Şot’in çətinluğ aksane burqsa. Mot’aynak’al ğaren t’e ölkin amdarxoy sunt’ay t’ǒğǒl əşp’alane baksa. T’e amdaren şot’o iz oç̌alxo bǒq’ běğsane yaq’absa. Şo t’ema busane manst’a ki, bǒq’ǔrxon ukala yemenal tapana boşevksuna irəzine baksa, ama haşot’oval tadal tene baksa.

Ğaren iz taxsıra q’amişakat’an isə nexe: «Bez bavay heq’ədər tənginen əyiteśi əşp’ale bu, bitot’ayal boşşamin ukala šume bu. Zu isə memiya busa bisaz! Hayzeri bavay t’ǒğǒl taśi şot’o uk’oz: «Ay bava, zu göye q’a vi běš günaxezbe. Zu ene vi ğar k’alesuna layiğ tezu. Za tənginen əyitp’i sa əşp’al k’inək’ hesabba».

Metərluğen, ğar hayzeri iz bavay t’ǒğǒle taysa. Şo hələ ə̌xil hamaq’un iz bavan şot’o ak’i goroxe eysa. İz ğare běš t’it’eri şot’o q’ujbi muçene. Ğaren nexe: «Ay bava, zu göye q’a vi běš günaxezbi. Zu ene vi ğar k’alesuna layiğ tezu.» Bavan isə iz nökərxo nexe: «Usum bakanan, ən gözəl xələt eçeri şot’o lapest’anan. İz k’əşine boğoç̌al lavk’anan, iz turel torok’al lapest’anan. Kökbi mozinal eçeri šampanan. Ekinan uken-ǔğěn mǔqluğben! Şot’aynak’ ki, bezi me ğar p’ureney — qayebaki, aç̌eney — bə̌ğə̌neśi». Metərluğen, me mǔqluğa c’ovakest’at’un burqsa.

Bavay kala ğar isə çöleney. Şo k’oya qaybakat’an fare, əçin səsurxo ibaki nökərxoy sunt’u iz t’ǒğǒl k’alpi xavare haq’sa: «Mo hik’ə?» Nökəren şot’o nexe: «Vi viçine qaybake. Vi bavanal şot’ay salamat qaybaksuna görə kökbaki mozinane šampe».

Kala ğar t’eq’ədər əcuğləyinşebaksa ki, bona baysunal tene çuresa. Bavan isə c’öş c’eri şot’o xoyinšebsa. Ama ğaren iz bava metəre coğab tast’a: «Běğa, hema usene ki, vaynak’ nökər k’inək’ əşezpsa. Sal sa vədəl vi əyitəxun tez c’ere. Ama zaynak’ sa keçin balal ten q’iymişi ki, bez dost’urxoxun kəyi-ǔğə̌z. Me vi ğaren isə vi bütüm var-dövlətə tarak’ala çupuxxoynak’ xaşlayinşi çark’esedi. Ama şo qaybakat’an hun içeynak’ kökbi mozinan šame». Bavan şot’o nexe: «Ay bez ğar, axıri hun həmişə zaxunnu, bez bakaloval bito vine. Ama yan həysə mǔq bakalayan, mǔqluğ c’ovakest’alayan! Axıri, vi me viçi p’ureney — qayebaki, şo aç̌eney — bə̌ğə̌neśi!»».

(Luk’an śampi Mǔq Xavar 15:11-32)

2 views